Shanty-Pedia

Shanty zoeken...
Icy Acres is een lied, geschreven door de Engelse songwriter Colin Wilkie in 1969 en is dus een contemporary folksong.
In de 17e, 18e en 19e eeuw voeren Europese walvisvaarders, waarvan de Nederlanders en de Britten de grootste vloten hadden, voornamelijk naar de wateren rond Groenland voor de walvisvangst. In een paar eeuwen tijd werd de walvispopulatie in de Noordelijke IJszee, de Hudson Baai en Davis Strait vrijwel uitgeroeid.

Hoewel de jacht op walvisvangst  door de meeste Europese landen allang is afgeschaft, blijven Noorwegen en IJsland, als enige twee Europese landen, doorgaan met de walvisvangst.
Buiten Europa is Japan het enige land waar nog op walvis gejaagd wordt.

RS

Tekst:

 

Refrein

Fare ye well, ye icy acres

Fare ye well, ye whaling grounds

Fare ye well, ye banks of Greenland

Weary whalers homeward bound

 

Homeward breezes bend the blossom

Where the oak and the apple grows

God forgot the green in Greenland

He made the flowers of ice and snow

 

Refrein

 

Home where grasses lace the willow

Where the river’s running free

And the waters sweetly flowing

Turns towards the open sea

 

Refrein

 

Six long months we’ve been a-hunting

Through a hell of frozen flame

Now our hearts like sails are billowing

As we turn for home again

 

Refrein

 

 

Vertaling:

 

Refrein

Vaarwel jullie, ijzige akkers

Vaarwel jullie, walvisgronden

Vaarwel, jullie, oevers van Groenland

Vermoeide walvisvaarders, op weg naar huis.

 

Thuis buigt het windje de bloemen

Waar de eik en de appelbomen groeien

God vergat de bloemen in Groenland

Hij schiep de bloemen van ijs en sneeuw.

 

Refrein

 

Thuis omzoomt het gras de wilgen

Waar de rivier vrijelijk stroomt

En het water zachtjes stromend

naar de open zee vloeit.

 

Refrein

 

Zes lange maanden hebben we gejaagd

In een hel van bevroren vlammen

Nu zwellen onze harten als de zeilen

Nu we weer naar huis toe gaan.

 

Refrein

 

 

Bijgewerkt op: 01-12-24