Shanty-Pedia
Tekst:
In eighteen hundred and seventy-four
Of March the eighteenth day
We hoisted our colours to the top of the mast
And for Greenland heave away, brave boys,
and for Greenland heave away.
The lookout on the mainmast he stood
His spyglass in his hand
“There’s a whale, there’s a whale,
there’s a whale fish.” he cried
“And he blows at every span, brave boys,
and he blows at every span.”
The captain stood on the quarter deck
The ice was in his eye
“Overhaul, overhaul, let your jib sheets fall
And go put your boats to sea, brave boys,
and go put your boats to sea.”
The boats were lowered and the men put out
The whale was full in view
Resolved, resolved was each whaler man bold
For to steer where the whale fish blew, brave boys,
for to steer where the whale fish blew.
The harpoon struck and the line paid out
A single flurry of his tail
He capsized our boat and we lost five men
And we did not catch that whale, brave boys,
and we did not catch that whale.
The losing of them five jolly men
It grieved our captain sore
But the losing of that sperm whale fish
Oh, it grieved him ten times more, brave boys,
oh, it grieved him ten times more.
“Up anchor now”, our captain he cried
“For the winter stars do appear
And it’s time we left this cold country.”
And for homeland we did steer, brave boys,
and for homeland we did steer.
Well Greenland is a barren land
A land that bears no green
Where there’s ice and snow
and the whale fish blow
And the daylight’s seldom seen, brave boys
and the daylight’s seldom seen.
Vertaling:
In achttienhonderdvierenzeventig
Op de 18e maart
Hesen we onze kleuren in de top van de mast
En we zetten koers naar Groenland, dappere jonges.
En we zetten koers naar Groenland
De uitkijk stond in de grote mast
Z'n kijker in de hand.
Een een walvis! Een walvis!
En walvis!" riep hij.
“En die blaast steeds, dappere jonges
En die blaast steeds.”
De schipper stond op het achterdek
D’r stond ijs in z’n ogen
“Haal de zeilen in, laat de fokkeschoot los
En laat je boten in zee, dappere jonges
En laat je boten in zee.”
De boten werden neergelaten en de mannen erin
De walvis was goed te zien.
Elke walvis man was vastberaden
Om de sturen naar waar de walvis blies, dappere jonges
Om te sturen naar waar de walvis blies.
De harpoen sloeg vast en de lijn vierde
Een enkele beweging van z’n staart
Hij kapseisde ons bootje en we verloren 5 man
En we vingen die walvis niet, dappere jonges
En we vingen die walvis niet.
Het verlies van die 5 vrolijke mannen
verdroot onze schipper erg
Maar het verlies van de potvis
O, het verdroot hem tien keer meer, dappere jonges.
O, het verdroot hem tien keer meer.
“Haal nu het anker maar op.” riep onze schipper,
“Want de wintersterren komen op
En het is tijd dat we dit koude land verlaten.”
En we stuurden naar het thuisland dappere jonges
En we stuurden naar het thuisland.
Wel Groenland is een dor land
Een land dat niets groens heeft
D’r is slechts ijs en sneeuw
En de walvis die blaast
En daglicht zie je er zelden, dappere jonges
En daglicht zie je er zelden,
