The leaving of Liverpool

The leaving of Liverpool, een Forebitter die zijn leven begon als folksong in Lancashire. Heeft tegenwoordig zo’n beetje de status van ‘National Anthem’ van Liverpool.

The Princes Landing Stage was het noordelijke deel van de Liverpool Landing Stage die rond 1850 werd gebouwd . Direct hiernaast werd in 1895 het Riverside Station in gebruik genomen zodat trans-Atlantische reizigers vanuit de treinen zo konden inschepen op hun weg naar een onzekere toekomst in Noord-Amerika. Naar schatting zijn tussen 1850 & 1920 vanuit Engeland en Ierland ca. 9.000.000 mensen overgestoken via Liverpool (The Pool) en de Liverpool Landing Stage was voor hen de laatste voet op Engelse bodem.

The Princes Landing Stage vormde in 1876 het grootste drijvende bouwwerk ter wereld en was ook de aanlegplaats voor de grote “oceangoing” vessels van Cunard, White Star en Canadian Pacific Lines. In 1981 was het afgelopen met passagiersvervoer van hieruit en werd de P.L.S. gesloten en gedeeltelijk gesloopt. Het was een drijvende constructie geweest ter overbrugging van een verschil van 7 meter bij eb of vloed. The Liverpool Landing Stage staat op de Unesco lijst van Wereld Erfgoederen mede door zijn 3 belangrijkste blikvangers :

1. Royal Liver Building /bouwperiode 1908—1911.
2. Cunard Building /bouwperiode 1914—1916 en voormalig hoofdkantoor van de Cunard Lines Shipping Company.
3. Port of Liverpool Building /bouwperiode 1903—1907.
Deze 3 gebouwen staan op het gedeelte van de L.L.S. dat The Pierhead wordt genoemd.

Het lied is rond 1874 geschreven. Een Amerikaanse zeeman, Dick Maitland en bootsman van de ‘General Knox’ hoorde dit lied zingen in 1885 door een Liverpudlian(inwoner Liverpool) in de focsle. Vele jaren later zong hij het lied voor William Main Doerflinger die het in 1951 publiceerde in zijn boek Songs Of The Sailor And Lumberman.

David Crockett: clipper bouwjaar 1853 voor de prijs van 93.000 dollar door de scheepswerf Greenman & Co, Mystic,1547 ton . Op 18 oktober 1853 in gebruik genomen voor de verbinding New York - Liverpool als packetliner. Zeilde in 1855 van Liverpool naar Aden in 85 dagen ;in 1857 van New York naar San Francisco in 122 dagen.

Van 1860 tot 1874 onder (schrik)bewind van Captain John A. Burgess. In april 1874 lag de David Crockett gereed voor vertrek voor de reis van San Francisco naar Liverpool en geladen met graan maar er brak muiterij uit onder de bemanning hetgeen zorgde voor een vertraging van 5 dagen. Op 25 juni 1874 spoelde Burgess overboord tijdens een zware storm bij Rio de la Plata en verdronk. Bewijzen zijn er nooit voor gevonden maar er bestaan sterke geruchten dat hij hierbij door zijn eigen bemanning een handje is geholpen . Het bevel werd overgenomen door John Anderson, bootsman en de David Crockett arriveerde in Liverpool op 10 augustus 1874 na 107 dagen. Van 1874 tot 1883 zou Anderson de Captain zijn. In 1899 verging het schip in New York Bay en brak doormidden tijdens een langdurige winterstorm.
Het “Boegbeeld”(The Figurehead) van de David Crockett werd wel gered en hangt bij de kamer van koophandel in San Francisco .

Lower Frederick Street: bekend onder de naam ‘Flukey Alley’. Sfeervolle straat met een mix van bewoners uit o.a. Scandinavië, Puerto Rico, Kaapverdische Eilanden, Hawaï etc. Onder hen vele harpoeniers(walvisvaarders) die het whaling in de Pacific Ocean zat waren en zorgden dat ze met een schip richting Liverpool mee konden varen en zich daar vestigden.

Anson Terrace And Ol’ Parklane: Anson 1697 –1762. Vice Admiral. Member of Parliament en Member Board of the Admiralty. Vertrok in 1740 aan boord van de Centurion voor een grote reis over de Pacific Ocean en verloor tijdens deze trip 700 man door slechte voeding en arbeidsomstandigheden.

Zeker in die dagen was Liverpool een kosmopolitische stad door al die uit de hele wereld aangespoelde “figuren’’ die uiteindelijk hebben zorggedragen voor die heerlijke rauwe energie die je nu nog voelt als je ergens bij ‘The Docks’ staat of bijv. een avondje in de Baltic Fleet meemaakt. Een unieke 400-jarige kroeg met tegenwoordig een eigen klein brouwerijtje in de kelder en een tunneltje waardoor je vroeger ongezien zo het Red LightDistrict in kon lopen . Hier neem je een echte bak ‘Scouse’ zoals zij hem al 150 jaar serveren. Met een inrichting waardoor je geneigd ben je peuk gewoon op tafel uit te drukken. Iedere maand is er een shanty-avond met echte toppers. Zelf heb ik deze kroeg aan een gedegen onderzoek mogen onderwerpen en ik zag toen (het was zomer) onbekende arbeideristisch uitziende lieden, soms gehuld in een wit onderhemd, op geweldige wijze de ene na de andere shanty/forebitter eruit gooien zoals bijv. Bold Mackartney . Sanitair was ook niet in goede doen en buiten liepen nog wat ‘Nymphs du Pavement’ rond op zoek naar wat schrale omzet. Volgens Hugill is de naam Baltic Fleet afkomstig van de houthandelaren/schepen die toen veel hout uit de Baltische Staten aanvoerden. Deze kroeg wordt ook genoemd in zijn boek ‘Sailortown’ (blz.110) dat een ruime beschrijving geeft van alle terzake doende havensteden ter wereld in de oude tijden.

Parklane: straat vol uitgaansgelegenheden en overnachtingsmogelijkheden. In 1841 zwierven, werkten hier in Liverpool zo’n 11.000 zeelui en waren er 2272 al dan niet geregistreerde pubs en drinkgelegenheden ! Veelal gelegen in Park Lane, Paradise Street, Canning Place en Jamaica Street. (deze laatste naam ontstond ten tijde van grootschalige invoer van suiker). De armoede was overal zichtbaar en dominant aanwezig. Een flink glas gin was veel goedkoper dan een gewoon brood dus openbare dronkenschap kwam op grote schaal voor.

In de beroemde Forebitter ‘Maggie May’ wordt gezongen:

’Next morning when l awoke, l found that l wuz broke,
No shoes, no shirt, nor trousers could l find,
When l axed her where they were, she said:
‘My dear young sir’, They’re down in the Park Lane pawnshop, Number Nine “.

(axed: oude spelling=asked)

Zij beheerde in een der ergste en goorste achterbuurten het semi-gotisch gebouwde Sailors Home met de meest bizarre vormen van vermaak. Laat ik het hierbij houden.

Het zingen zit de Engelsen en zeker de Liverpudlians in het bloed. Wie krijgt er geen kippenvel bij het luisteren naar ’You Never Walk Alone’ gezongen in dat stadion bij Anfield Road ?

PK

Tekst:

Farewell to Princes’ landing stage

River Mersey fare thee well

I’m bound for California

A place I know right well.

Refrein

So fare thee well my own true love

When I return united we shall be

It’s not the leaving of Liverpool that grieves me

But my darling when I think of thee.

I am off to California

By the way of the stormy Cape Horn

And I will send to you a letter, love

When I am homeward bound.

Refrein

I ’ve shipped on a Yankee clipper ship

Davy Crockett is her name

And Burgess is the captain of her

And they say that she ’s a floating hell.

Refrein

The tug is waiting at the pierhead

To take us down the stream

Our sails are loose and our anchor secure

So I bid you goodbye once more.

Refrein

I’m bound away to leave you

Goodbye my love goodbye

There is but one thing that grieves me

That’s leaving you behind.

Refrein

Vertaling:

Vaarwel aan Princes’ aanlegplaats

Rivier de Mersey, het ga je goed

Ik ga naar Californië

Een plek die ik goed ken.

Refrein

Dus vaarwel mijn geliefde

Als ik terugkom zullen we ons verenigen

Ik vind het niet erg om Liverpool te verlaten

Maar, mijn lief, als ik aan jou denk.

Ik ga naar Californië

Via de stormen rond kaap Hoorn.

En ik stuur jou een brief, m’n lief

Wanneer ik weer naar huis ga.

Refrein

Ik heb aangemonsterd op een Yankee Clipper

Davy Crockett, heet-ie

En Burgess is haar kapitein

Ze zeggen dat het een drijvende hel is.

Refrein

De sleepboot wacht aan de pier

Om ons de rivier af te slepen

Onze zeilen hangen los en het anker is binnen

Dus zeg ik je nog één keer vaarwel.

Refein

Ik ga je nu verlaten

Dag m’n lief, vaarwel

Er is maar één ding dat mij verdriet

en dat is jou hier achter te laten.

Refrein