The old moke pickin'on a banjo

The old Moke pickin'on a banjo: Probably originates form African American and Irish navvies, working on the railroad gangs in America. How it got to sea is anyone's guess. It's use was at the capstaan, either hoisting up the anchor or wharping the ship out of the docks to open sea.

Jeff Warner zong He Back, She Back (Old Moke Picking on a Banjo) in 2011 op zijn Wild Goose-cd Long time travelling en in 2012 op de Wild Goose-bloemlezing van liedjes verzameld van Watchet-zeeman John Short van Cecil Sharp, Short Sharp Shanties, Vol 3. In de opmerkingen van laatstgenoemde werd opgemerkt:
Een van de twee shanties (de andere is Paddy Works on the Railway ) die nauw verwant lijken te zijn aan het Amerikaanse kustlied Pat Do This , waarvan het refrein luidt:
Suiker, suiker, roo, suiker, suiker, roo,
suiker in de roomkruik, hoe gaat het?
Terwijl hij aan de spoorweg werkt, fol-a-rol-a-ray, komt
Johnny een banjer plukken.
Er is nog een mogelijke wortel in het Lied van de Dennenbossen , waar de 'zanger in 1844 in Amerika landt en in de dennenbossen werkt. Een Iers meisje biedt hem whisky aan en bekijkt hem. Hij beschrijft de teamsters met wie hij samenwerkt. Het nummer kan veel zwevende verzen en een onzinkoor bevatten. ' Er is duidelijk een complex van verwante teksten, locaties, melodieën en zwevende verzen die niet te plagen zijn en sequentie geven.
Hugill merkt op dat Sharp de enige uitgever is, behalve hijzelf, die deze shanty geeft.
De versies zijn niet verschillend. Short gaf slechts één couplet en refrein - de rest is afkomstig van Hugill en, naar zijn mening, was het lied “ontstaan door de neger- en Ierse werkbendes die op de Iron Road werkten. Sommige van deze liedjes kwamen uiteindelijk op zee aan en [dit] was er zeker een van. ” De eerste regel van Short is een absoluut genot - en een verklaring over nauwkeurigheid, in plaats van de meer gebruikelijke en minder grafische, 'schoot hem in het achterschip en draaide nooit een haar.' In Sharp's aantekeningen bij Short's gepubliceerde versie staat: “Het deuntje, dat in de Dorische modus is, is, zoals Miss Gilchrist mij heeft opgemerkt, een variant van Shule Agra... Zowel woorden als melodie tonen een Afrikaans Amerikaanse invloed. ” Short gaf Sharp alleen het eerste couplet, dus het is terug naar Stan Hugill voor de rest van deze set.
Het woord 'moke' is, volgens verschillende woordenboeken, een Engels 19 ^e eeuw woord dat zij noemen als zijnde van onbekende oorsprong, maar wat betekent ezel. Vrienden die de Romaanse taal gebruiken, beweren dat het een Romaans woord is voor ezel. In Australië betekende het een paard van slechte kwaliteit. In Amerika werd het ook toegepast op Afrikaanse slaven - het verraadde eerder de manier waarop de blanken hen zagen.
Deze toepassing was ook het begrip van Sharp, uit Short, zoals vastgelegd in zijn veldnotitieboekje. Het leven is echter nooit zo eenvoudig en degenen die bekend zijn met bladmuziek en advertenties met lijntekeningen voor zwarte minstrel-groepen, zullen bekend zijn met tekeningen van de groep die in een boog op het podium zit met een echte ezel die banjo speelt aan het einde van de regel!
PK

In de jaren 0 van de twintigste eeuw waren er verschillende blanke minstrel groepen die zich zwart schminkten om zo de zwarte minstrel groepen te persifleren. Zij zetten een karikatuur neer van de zwarte muziekgroepen en maakten deze feitelijk belachelijk en daarmee minderwaardig aan de blanke norm. Deze vorm van entertainment was razend populair (onder de blanke bevolking weliswaar).

Van deze vorm van ridiculisering werden ook groepen als de mensen die nog een vorm van Nederlands, De Tawl, spraken, het slachtoffer.

Gelukkig is er tegenwoordig veel aandacht voor het sluipende gevaar wat schuilt in dit soort ridiculiseringen. De moderne geschiedenis heeft ons geleerd tot wat voor onmenselijke uitwassen dit kan leiden...

RS

Tekst:

He bang, she bang, daddy shot a bear,

Shot him in the arse me boys and never turned a hair.